meron akong kwento, pero di ko alam paano ko ito sisimulan, hirap talaga pag nag-writer-writeran ka lang... ahahaha.. pano ba? uhmm.. kasi ganto un.. nagaayos ako kagabi ng mga collection ko ng DVD (mga Pirated sshhhh hehehe) kasi sobrang kalat na dun sa box na lalagyan nya, nakita ko dun ung movie na "The Guardian" 2006 pa yan starring Kevin Costner and Ashton Kutcher, biglang may naalala ako nung College pa ako, year 2000 nun at katatapos lang ng intrams namin, ang team namin ang nanalong overall champion. sabado ng hapon, awarding that time at nagusap-usap kami na mag-bbeach kami kinabukasan.
so ayon, natuloy nga ang plano namin, maaga kami sa Beach, kasi halos lahat excited na maglalaro ng beach volleyball at First time yun na magkakasama kaming magkaklase. pagdating namin dun kanya-kanyang trip na, merong naligo agad, may naglaro, may nagchess, tumutugtog ng gitara, may nag-iinuman, may naglalandian, naglalampungan at xempre ako kumain na agad! dami ng food eh hehehe..after ko kumain, umupo ako sa shore,sa ilalim ng malaking puno ng accacia habang nagyoyosi, nakatingin sa mga magandang tanawin in short nakatingin sa mga Chika Babes ehehe.. sa dami ng babae dun, kapansin pansin talaga itong Katherine, long black hair, sexy, maputi, basta maganda siya.. dami din nakatingin kay Katherine at marami na ding umaaligid at umeepal sa paningin ko, kaya hanggang tingin na lang ako kay miss beautiful. hanggang sa pinilit akong maligo ng mga close friends koh, at kinaladkad ako sa tubig, hindi ako masyadong gumagalaw sa tubig, nakababad lang ako, nakatayo habang nanonood sa kanila na lumalagoy, di ko namalayan na si Katherine eh nasa likuran ko na,nakasakay siya salva bida niya, kasama ang isang friend nya,maya maya pa biglang tumaob ung salva vida, bale wala lang sa akin kc akala ko pareho silang marunong lumangoy, eh yun pala si Katherine di marunong, nalulunod si Kat! ako ung pinakamalapit kaya to the rescue agad si pogi, hahawakan ko sana siya sa damit or sa hair nya pero naunahan nya akong hawakan sa kamay! hinihila nya ako at pareho na kaming nalulunod! my goodness! nagpupumiglas pa ako, para malaman nya na wag akong hawakan, kung pwede ko lang sabihin sa kanya sa mga sandaling yon na, "Ililigtas kita promise, Basta wag mo lang akong hawakan" grrr.. mabuti nalang nabitawan nya ako at nahila ko siya palapit sa salva Vida nya. nung kumapit na siya sa salva vida niya saka ko hinila sa shore. tapos umupo siya,umiiyak at naghahabol ng hininga,nanlalambot, sobrang nakakaawa tingnan, and the saddest part of that the story is that i'd risk everything! i'd risk my own life for her! pero wala man lang ako narinig kahit simpleng pasasalamat man lang from her,pero ok lang un, di ko naman siya niligtas para magkautang na loob siya sa akin or something, ang importante ginawa ko ang part ko, at ang sarap sarap ng pakiramdam ng may taong niligtas mo ang buhay, till the rest of the semester hindi ako pinansin ni Kat, haaayss.. those were the days... isang nakakatuwang karanasan na pwede kong ikwento at ipagmayabang habang ako ay nabubuhay.bow.
so ayon, natuloy nga ang plano namin, maaga kami sa Beach, kasi halos lahat excited na maglalaro ng beach volleyball at First time yun na magkakasama kaming magkaklase. pagdating namin dun kanya-kanyang trip na, merong naligo agad, may naglaro, may nagchess, tumutugtog ng gitara, may nag-iinuman, may naglalandian, naglalampungan at xempre ako kumain na agad! dami ng food eh hehehe..after ko kumain, umupo ako sa shore,sa ilalim ng malaking puno ng accacia habang nagyoyosi, nakatingin sa mga magandang tanawin in short nakatingin sa mga Chika Babes ehehe.. sa dami ng babae dun, kapansin pansin talaga itong Katherine, long black hair, sexy, maputi, basta maganda siya.. dami din nakatingin kay Katherine at marami na ding umaaligid at umeepal sa paningin ko, kaya hanggang tingin na lang ako kay miss beautiful. hanggang sa pinilit akong maligo ng mga close friends koh, at kinaladkad ako sa tubig, hindi ako masyadong gumagalaw sa tubig, nakababad lang ako, nakatayo habang nanonood sa kanila na lumalagoy, di ko namalayan na si Katherine eh nasa likuran ko na,nakasakay siya salva bida niya, kasama ang isang friend nya,maya maya pa biglang tumaob ung salva vida, bale wala lang sa akin kc akala ko pareho silang marunong lumangoy, eh yun pala si Katherine di marunong, nalulunod si Kat! ako ung pinakamalapit kaya to the rescue agad si pogi, hahawakan ko sana siya sa damit or sa hair nya pero naunahan nya akong hawakan sa kamay! hinihila nya ako at pareho na kaming nalulunod! my goodness! nagpupumiglas pa ako, para malaman nya na wag akong hawakan, kung pwede ko lang sabihin sa kanya sa mga sandaling yon na, "Ililigtas kita promise, Basta wag mo lang akong hawakan" grrr.. mabuti nalang nabitawan nya ako at nahila ko siya palapit sa salva Vida nya. nung kumapit na siya sa salva vida niya saka ko hinila sa shore. tapos umupo siya,umiiyak at naghahabol ng hininga,nanlalambot, sobrang nakakaawa tingnan, and the saddest part of that the story is that i'd risk everything! i'd risk my own life for her! pero wala man lang ako narinig kahit simpleng pasasalamat man lang from her,pero ok lang un, di ko naman siya niligtas para magkautang na loob siya sa akin or something, ang importante ginawa ko ang part ko, at ang sarap sarap ng pakiramdam ng may taong niligtas mo ang buhay, till the rest of the semester hindi ako pinansin ni Kat, haaayss.. those were the days... isang nakakatuwang karanasan na pwede kong ikwento at ipagmayabang habang ako ay nabubuhay.bow.
siguro na-shock sha nung una kaya di sha nakapag-thank you. we can't judge her just because of what happened naman diba? although when you really look at it, it was sort of rude not to thank you for saving her life. tapos siguro nahiya na sha kasi parang late na ung pasasalamat nya diba? feeling ko kasi nahiya sha, not because of she wasn't able to thank you but because maganda nga sha tanga naman :laugh: that's what i told you dude, beauty isn't everything! :lmao: natawa naman ako sa story mo! :rofl: it was really something you should be proud of. being able to lay your life down for someone else. truly admirable and heroic :champ:
ReplyDeleteyou're the man! :laugh:
bwahahaha :rofl: shit nakakatawa naman ng compliments mo dude, sabagay, siguro nga di xa nakapag-thanks that time kasi nasa state of shocked pa xa, at nahihiya..kasi engot ahahaha
ReplyDeleteun din cguro ang dahilan bakit di na nya ako pinapansin til graduation day.:laugh:
salamat at nag enjoy ka sa story. :lol:
putek sir bumulwak ang tawa ko... shocks bat di mo na pinansin si katherine :rofl: di ka pa ata nakamove on hahaha... well tama si midz nahiya siguro sa kashongaan nya o baka naman sir sinadya nyang malunod para mapansin mo sya hahaha
ReplyDeletewahahaha shonganga nga siya kung siya pa ang magpapapansin sa akin eh siya ang maganda tapos magpapapansin siya sa katulad kong pangit.. hahaha tama maam.. un din ang naisip ko, nahihiya siya magpasalamat kasi siguro narealize niya na maganda nga xa engot naman hahaha, cguro cnasabi nya sa sarili nya "nahihiya ako mag thanks kay Jeff, di ko siya pinapansin tapos siya pa ang nagligtas sa akin, antanga-tanga ko"
ReplyDeletehahahah
ay sus humble pa si sir :talk2hand: wala ka na talagang balita sa kanya? malay mo sir nag swimming lesson na sya :rofl:
ReplyDeleteahahaha.. wala na talaga eh, di ko na alam kung san na xa nilagay ni Lord. :think: malay nga natin maam di ba? malay natin pag ako naman malulunod xa naman magliligatas sa akin :clap: :lol:
ReplyDelete